Czy da się "wykichać" mózg?

Bo na dobrej drodze jestem... A jak go nie wykicham, to wysmarczę... Ech...

Czas umyka, a ja nie mam siły pisać.... Fasolka zmieniła mi tryb życia, w związku z czym rano i w pracy jestem jak przysłowiowy skowronek, a wieczorem padam na twarz i zasypiam wraz z ( a nierzadko przed) progeniturami...

Młody w sobotę wziął był skończył zacny wiek lat trzech, dlatego od dwóch tygodni imprezujemy. Dwa torty, dwa zestawy gości, Nina w kuchni (ale tam zamieszkał mój nowy przyjaciel- wymarzony i wyczekany ekspres ciśnieniowy) więc krzywdy dlań nie ma :). No i stałam się specjalistką w przygotowywaniu płynu kawopodobnego, na bazie mleka z tak znikomą ilością kofeiny, że producent w życiu by nie przypuszczał, że do tego może służyć ekspres do kawy :)))

Młoda szkoli się w przekupstwie, zbierając plusy dodatnie, w oczekiwaniu na obiecaną nagrodę:

-Tato, a za przyznanie się (bo znów coś zbroiła, przyp. kulającej się ze śmiechu matki) też będzie plus?

Wczoraj, po wyjściu małoletnich gości:

- Młoda, zachowywałaś się jak najlepsza starsza siostra, dumni z ciebie jesteśmy.

- A plusa dostanę za to?

Boję się pomyśleć, co z niej wyrośnie... Dziś śpiewała do lustra "pieski małe dwa...", a śpiewa całkiem, całkiem melodyjnie, trzeba jej to przyznać (słuchając jej ojca, śmiało mogę przyznać, że słuch i głos (tylko to, niestety...) odziedziczyła po mamie :)))

*****

Idąc do czy z pracy mijam budynek jadłodajni, w której jadają niezamożni, czy wręcz ci, którzy za kołnierz nie wylewają... I takich dwóch właśnie panów (z odpowiednim "chuchem" świadczącym o tym, co robili wczoraj, a może i tego dnia?) spotkałam pod rzeczonym budynkiem po tym, jak cała reszta towarzystwa udała się już do środka w celu konsumpcji... Jeden z owych mężczyzn pyta drugiego:

- A ty nie wchodzisz?

- Poczekam, aż się hołota naje...

Prawie biegłam, by nie zaśmiać im się w twarz....