Odzyskałam komputer

Bo dwulatki na widok włączanego laptopa biegną z okrzykiem "moja kolej!!!". Bo matki wolą, by dwulatki nie korzystały z komputera zbyt często, więc same też z niego nie korzystają. Bo wieczorami, gdy dwulatki zwykle zasypiają, matki same też  już odlatują w objęcia Morfeusza, bo w końcu wstają o 5 rano.

Tak więc odzyskawszy komputer spieszę donieść, że Święta za pasem, a ja już nawet łazienkę sprzątnęłam. I menu zrobiłam. Tylko całości nie ogarniam zbytnio. Bo za dużo się dzieje. I w zasadzie nic. Życie. Praca. Dzieci. Mąż w delegacjach. Szkarlatyna.

I myśl, że może powinnam jednak być w domu? Ze Szkrabem? I druga myśl. Egoistyczna. Że nie jest źle. I trzecia. Że w przyszłym roku wszystko się zmieni. Bo Groszek pójdzie do przedszkola. I już nic nie będzie tak samo. I w zasadzie powinnam zrobić coś dla siebie. Bo nie widzę siebie tam, gdzie jestem, za kilkanaście lat, nie mówiąc o dwudziestu czy trzydziestu....

Ale nie o tym miało być...

Upiekliśmy dziś pierniczki, Groszek zaczął odmieniać słowa " chłopieca mi oddaj!!!" wrzeszczy ile sił w płucach, do brata, który mu duplo zarekwirował. Młodszemu dla odmiany wszystko jest ofujne. 

Nie wiem, czy dam radę usiąść przy komputerze do Wigilii, więc życzę już dziś

by Wigilijny stół łączył, a Święta Bożego Narodzenia były okazją do spędzenia miłych chwil z rodziną i przyjaciółmi.

Wyciszenia, zatrzymania biegu, radości, miłości i spokoju

tego Wam i sobie życzę na nadchodzące Święta

Nina i reszta